Υπάρχουν κάτι έρωτες… | Της Εβίτας Δημητριάδη
Υπάρχουν κάτι έρωτες που έρχονται χωρίς κόπο…
Υπάρχουν κάτι έρωτες που σε απογειώνουν, που σε πάνε στον 7ο ουρανό…
Υπάρχουν κάτι έρωτες που σε ταξιδεύουν σε μέρη μαγικά…
Υπάρχουν κάτι έρωτες που δεν σε αφήνουν να σκεφτείς το τέλος…
Υπάρχουν κάτι έρωτες που σου δίνουν την αίσθηση του απόλυτου, της απόλυτης πληρότητας…
Υπάρχουν κάτι έρωτες που σε μαγεύουν, που σε κάνουν να ονειρεύεσαι με αισιοδοξία…
Υπάρχουν κάτι έρωτες που σε γεμίζουν ευτυχία από το πρώτο λεπτό…
Υπάρχουν κάτι έρωτες που νιώθεις από την πρώτη στιγμή ότι ο άλλος είναι ο άνθρωπος σου…
Υπάρχουν κάτι έρωτες που δεν σε αφήνουν να δεις τα ελαττώματα του άλλου…
Υπάρχουν κάτι έρωτες που έρχονται από το πουθενά, που είναι αυθόρμητοι…
Υπάρχουν κάτι έρωτες παρορμητικοί, που τους νιώθεις σαν σίφουνα, σαν φωτιά που καίει τα σωθικά σου αλλά σου αρέσει…
Υπάρχουν κάτι έρωτες που νιώθεις ότι αρρωσταίνουν το μυαλό σου από το πάθος και την ένταση που έχουν…
Υπάρχουν κάτι έρωτες που σαρώνουν τα πάντα με τον ερχομό τους και ανατρέπουν την καθημερινότητα σου μαγικά…
Υπάρχουν κάτι έρωτες που αλλάζουν την κοσμοθεωρία σου αλλά εσύ και πάλι ισορροπείς…
Υπάρχουν κάτι έρωτες που αγνοούν την φωνή της λογικής, που πορεύονται με τις εντολές της καρδιάς…
Υπάρχουν κάτι έρωτες που λες και τα κορμιά φτιάχτηκαν για να ταυτίζονται απόλυτα…
Υπάρχουν κάτι έρωτες που όταν σμίγουν τα χείλη νιώθεις ότι είναι πλασμένα για να είναι για μαζί ενωμένα…
Υπάρχουν κάτι έρωτες που σε συνεπαίρνουν, που μοιάζουν με τον παράδεισο που ονειρεύεσαι…
Υπάρχουν κάτι έρωτες που φέρνουν την άνοιξη στην ζωή σου, που μοιάζουν με όαση μέσα στην έρημο σου…
Υπάρχουν κάτι έρωτες που είναι ιδανικοί, παραμυθένιοι…
Υπάρχουν κάτι έρωτες που είναι αμοιβαίοι…
Για να έρθουν αυτοί οι έρωτες στην ζωή μας πρέπει να είναι καθαρή η ψυχή μας, ανοιχτή η καρδιά μας και ελεύθερο το μυαλό μας, απαλλαγμένο από πρέπει και κλισέ…
Για να ζήσεις αυτούς τους έρωτες πρέπει να σκέφτεσαι μόνο το σήμερα, να ζεις για την στιγμή δίπλα στον έρωτα σου, να υπάρχεις για να είναι στο μυαλό σου και εσύ στο δικό του… Να ζείτε το ίδιο παραμύθι που το γράφετε μαζί χωρίς να το σκέφτεστε, χωρίς να το προγραμματίζετε… αυθόρμητα!
Για να κρατήσουν αυτοί οι έρωτες πρέπει να είναι «εύκολοι», να είναι αμοιβαίοι, να έρχονται αβίαστα, χωρίς κόπο, να εξελίσσονται μέσα από κοινούς στόχους και κοινά όνειρα…
Για να διατηρήσεις αυτούς τους έρωτες, την φλόγα του πάθους τους ζωντανή πρέπει να μιλάνε, τα μάτια, τα κορμιά, να επικοινωνούν οι καρδιές και τα μυαλά χωρίς λόγια…
Για να εξελιχθούν αυτοί οι έρωτες σε αγάπη και σχέση ζωής πρέπει να απαλλαχτούν από ανόητους εγωισμούς, να απεγκλωβιστούν από τον μικρόκοσμο του εγώ τους…
Για να έχουν λόγο ύπαρξης θα πρέπει να ισορροπούν μεταξύ φιλίας, αγάπης, στοργής, τρυφερότητας, ειλικρίνειας, σεβασμού και πάθους…
Για να κρατήσουν για πάντα θα πρέπει να διώξουν μακριά την ανασφάλεια, την καχυποψία και την ζήλεια…
Για να ζήσεις τον απόλυτο έρωτα θα πρέπει να κλείνεις την πόρτα στις «σειρήνες» που θα έρθουν στον δρόμο σου, να ακούς την καρδιά σου να χτυπάει στον ρυθμό της καρδιάς του έρωτα σου, να εξαρτάσαι από αυτόν τον έρωτα και αυτός από εσένα…
Για να γίνει αυτός ο έρωτας σχέση ζωής θα πρέπει να υπάρχει χημεία, από το πρώτο κοίταγμα, από το πρώτο φιλί… να μην ξεκολλάνε τα κορμιά!
Για να ζήσεις αυτούς τους έρωτες αξίζει να περιμένεις….
Γιατί υπάρχουν κάτι έρωτες που είναι αμοιβαίοι…
Της Εβίτας Δημητριάδη
Διαβάστε επίσης | x - αρτ πρες
