Απο μικρό παιδί. | Της Βούλας Λαμπρικίδου
Don’t do it… σουλέω!
Από μικρό παιδί, από τότε δηλαδή που άρχισες να καταλαβαίνεις, τι συμβαίνει γύρω σου και να ανακαλύπτεις τον κόσμο (αργότερα και τον εαυτό σου… τς τς τς!), άκουγες πάντα τη διαπεραστική φωνή των γονιών σου, να σου φωνάζουν ΜΗΗΗ! (Δημητράαακιιι, μηηη παίζεις μπάλα στο σαλόνι! Καιτούουουλααα μηηη τραβάς τα μαλλιά της Γιαννούλας). Και σχεδόν ποτέ αυτό το μη, δεν ήταν ασυνόδευτο. Τις περισσότερες φορές, το ακολουθούσε μια "πρωτότυπη" «απειλή». Τόσο πρωτότυπη, όσο και η αντίδραση του βιαστικού Ελληνάρα οδηγού, όταν το φανάρι ανάψει πράσινο.
Είναι πραγματικά εντυπωσιακό, το γεγονός ότι, οι απειλές – ατάκες που έχεις ακούσει στα «γεννοφάσκια» σου από τους γονείς σου, είναι ολόιδιες με αυτές που έχουν ακούσει οι φίλοι και γνωστοί σου, από τους δικούς τους. Λες και σε κάθε γέννα στα μαιευτήρια, έδιναν και δίνουν ακόμα, μια κασέτα δώρο (στις μέρες μας cd), τύπου «εγχειρίδιο», για το πώς μπορείς να αναθρέψεις το καμάρι σου, με… "υπακοή".
Εμείς εδώ, δεν θέλουμε και δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τις «θρυλικές» αυτές απειλές που άλλοτε, σαν μικρά ζαβά τις ακούγαμε και μας έπιανε ένα μικρό ταράκουλο και για το λόγο αυτό, θα τις επαναφέρουμε και στη δική σου μνήμη. Δεν μπορεί, όλο και κάποια θα έχεις ακούσει!
Απειλή Νο 1: Έλα να φας. Φάε όλο το φαγητό σου, γιατί αλλιώς θα σε δώσω στον παλιατζή. Να, να, τον ακούς που έρχεται;; Και δώσ’ του να μπουκώνεσαι, χωρίς να μπορείς να πάρεις ανάσα. Θύμιζες κάτι από Καπαμαρού, όταν έτρωγε… ΜΑΚΑΡΟΝΑΔΑ.
Απειλή Νο2: Κοιμήσου τώρα, γιατί αν δεν κοιμηθείς θα περάσει να σε πάρει ο μπαμπούλας. Δημιουργώντας σου παράλληλα ψυχολογικά, για τις μέρες που δεν σε έπαιρνε με τίποτα ο ύπνος.
Απειλή Νο 3: Μηηη, μηηη, μηηη το κάνεις αυτό… Δεν θα σε πάω στις κούνιες. Τώρα πια βέβαια, είναι πιο "πιασιάρικο" το… Δεν θα σε ξανά πάω στα Goody’s. Εκεί στέκεται «σούζα» το κάθε πιτσιρικάκι.
Απειλή Νο 4: Έπλυνες τα δόντια σου; Όχι; Θα σου πέσουν και εγώ δεν θα σου ξανά πάρω σοκολάτα. Διπλός τρόμος και φόβος. Πρώτον, πως θα ξανά μιλούσες στη γαλανομάτα Μαιρούλα από το σχολείο, σαν τη Μαλάμω (από τα παρατράγουδα) με ένα δόντι;;!! Και δεύτερον, ήταν ποτέ δυνατόν να αποχωριστείς την αγαπημένη σου kiss;;!! (Η τέλος πάντων, την όποια αγαπημένη σου σοκολάτα).
Απειλή Νο 5: Έλα, ήρθε η ώρα να φύγουμε. Έλα είπα, θα σε αφήσω εδώ και θα φύγω! Θα μείνεις μόνη/ος και θα σε πάρουν οι περαστικοί. …Για πότε γινόσουν Λούης…!
Απειλή Νο 6: Σταμάτα να κλαίς χωρίς λόγο. Σταμάτα, γιατί θα σε κάνω να κλάψεις με λόγο. Αφού συνέχιζες για κάτι δευτερόλεπτα να "μυξοκλαίς", έπειτα, κυρία/ος σαν να μη συνέβαινε τίποτα!
Για το τέλος, προς φόρο τιμής στην ελληνίδα μάνα, μια ατάκα τύπου απειλή, που μόνο ΕΛΛΗΝΙΔΑ θα μπορούσε να έχει ξεστομίσει. Μητέρα που μόλις έχει αφήσει την κόρη της στο φροντιστήριο αγγλικών… Νί(τσ)ηηη, μη βγεις έξω, θα σε πατήσουν τα μοτοσακά!
Με το πέρασμα των χρόνων και αφού εσύ πλέον, έχεις "εξελιχτεί" σε δεσποινίδα ή νεαρός - παλικάρι και δεν καταλαβαίνεις και πολλά - πολλά (δεν μασάς βρε παιδί μου)… Πόσο μάλιστα, από τέτοιου είδους απειλές, που φυσικό είναι να τις ακούς και να γελάς, οι γονείς σου, προκειμένου να σε πιάσουν στο φιλότιμο, στο πλασάρουν διαφορετικά: Δεν θα γίνεις γονιός εσύ; Σου εύχομαι μόνο, να μη σου μοιάσουν τα παιδιά σου! Και εμείς με τη σειρά μας αναρωτιόμαστε… Τα ίδια θα λέμε και εμείς στα παιδιά μας;;;
Η Βούλα Λαμπρικίδου κατάγεται από το Ηράκλειο Κρήτης. Το 2009 τελείωσε αθλητική δημοσιογραφία και εώς το 2010, εργάστηκε ως συντάκτρια αθλητικών ειδήσεων σε δυο αθλητικά site, το ένα εκ το οποίων ήταν το sport fm Αθηνών. Παράλληλα, ήταν και παρουσιάστρια κεντρικού δελτίου ειδήσεων, σε τοπικό κανάλι της Αθήνας.
https://www.facebook.com/evi.lamprikidou
