«Προσοχή ο πρίγκιπας λερώνει.» | Της Ιουλίας Βελισσαράτου

«Προσοχή ο πρίγκιπας λερώνει.»Μα πώς είναι δυνατόν ένας πρίγκιπας να λερώνει και να λερώνεται; Η παιδική όπερα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής κατόρθωσε το ακατόρθωτο. Να « βιδώσει» στα καθίσματα τους δεκάδες μικρά παιδάκια και να εντυπωσιάσει ευχάριστα τους γονείς από την αμεσότητα των λόγων, της μελωδίας και του νοήματος.

Για πρώτη φορά η όπερα ήταν τόσο περίπλοκα απλή.. Έλεγε ένα απλό παραμύθι με εξαιρετικές ερμηνείες, απλά λόγια και εξαιρετικές μουσικές εναλλαγές

Η πριγκίπισσα – βασική πρωταγωνίστρια του έργου- ζει απόλυτα προστατευμένη στο γυάλινο κόσμο του παλατιού μαζί με τις υπηρέτριες της.. Έξω από το παλάτι κυριαρχεί ο βρώμικος κόσμος της λάσπης όπου διαφεντεύουν τρία παχουλά και κυνικά γουρουνάκια..

Μιλούν για τους ανθρώπους περιφρονητικά. Οι άνθρωποι – λένε τα βρώμικα γουρουνάκια που κυλιούνται στη λάσπη τους – λένε πως ερωτεύονται και όταν δεν κατορθώνουν να κατακτήσουν το ταίρι τους το εκδικούνται…

Αυτό ακριβώς παθαίνει και ο έτερος πρωταγωνιστής της παράστασης. Ο πρίγκιπας ερωτεύεται την προστατευμένη, ευάλωτη πριγκίπισσα και της στέλνει δύο δώρα. Ένα λουλούδι και ένα αηδόνι. Εκείνη τα απορρίπτει γιατί δε θέλει να κρατά τίποτα που να είναι αληθινό. Επειδή το αληθινό κάποτε θα πεθάνει. Το ψεύτικο, όμως, κρατά για πάντα.

Έτσι δεν γίνεται και στη ζωή; Προτιμούμε να ζούμε στο ψέμα μας και να μεγαλώνουμε και τα παιδιά μας μέσα σε αυτό παρά να αντικρίζουμε κατάματα την αλήθεια..

Ο πρίγκιπας πληγώνεται και αποφασίζει να εκδικηθεί. Ντύνεται χοιροβοσκός και με τεχνάσματα πείθει την πριγκίπισσα να τον φιλήσει. Εκείνη τη στιγμή καταλαβαίνει ότι ήταν ερωτευμένος με μία εικόνα. Ένα πλάσμα που έφτιαξε ο ίδιος με τη φαντασία του. Για εκείνη δεν ήταν παρά ένας ιδανικός και ανάξιος εραστής για να περνάει την ώρα της..

Ο πρίγκιπας έγινε χοιροβοσκός. Λερώθηκε από τις λάσπες των γουρουνιών για να αντικρίσει τη σκληρή αλήθεια. Λέρωσε όμως και εκείνη τραβώντας την στο βούρκο κάνοντας τη μάσκα της να πέσει..

Πόσες φορές έχουμε λερωθεί από προσωπικές οπτασίες, και εξιδανικευμένες εικόνες στο διάβα της ζωής μας; Πόσες άλλες έχουμε λερώσει από προσωπικό εγωισμό , ζήλια ή φθόνο;

Πώς μεγαλώνουμε τους πρίγκιπες και τις πριγκίπισσες μας στο μικρό ρόζ ή μπλε συννεφάκι τους ακολουθώντας απαρέγκλιτα τη συνταγή της μαμάς μας ότι υπερπροστασία σημαίνει απόλυτη αγάπη;

Πόσες φορές χρειάζεται να κυλιστούμε στη λάσπη για να καταλάβουμε ότι πήραμε τη ζωή μας λάθος;

Άραγε, σε ποια σχολεία εκπαιδεύτηκαν οι ένοχοι πρωταγωνιστές της διεφθαρμένης εποχής μας;

Και σε ποια λάσπη κυλίστηκαν;Τελικά ίσως να μη τα φάγαμε όλοι μαζί αλλά σίγουρα όλοι μαζί λερωθήκαμε..