Εσύ..... | Της Μαρίας Ζωμοπούλου
Είναι που όταν μου χαμογελάς, νιώθω αυτό το φτερούγισμα μέσα μου...
Είναι που όταν μου μιλάς, ακούω μια μελωδία μαγική...
Είναι που όταν μ` ακουμπάς κάτι σαν ηδονικό ηλεκτροσόκ με διαπερνάει...
Είναι πολλά...
Είναι που έχεις αυτό το γαλανό της θάλασσας και τ` ουρανού...
Είναι που μπορώ ξαφνικά μαζί σου να είμαι ελεύθερη...
Είναι που γελάω και γελάς...
Είναι που είσαι άνεμος και με παρασέρνεις...
Είναι που όλα μαζί σου είναι ένα παιχνίδι, μια πρόκληση, ένα στοίχημα...
Είναι που όλα μοιάζουν πάντα πρωτόγνωρα, και κάθε φορά είναι σαν πρώτη φορά...
Είναι που κάνεις το παρελθόν να μοιάζει ασήμαντο...
Είναι που είσαι εσύ.
Είναι που έχεις αυτό από το οποίο είμαστε φτιαγμένοι, των ονείρων το υλικό, που είπε κι ο Σαίξπηρ!
Είναι που σ` ερωτεύτηκα τότε και σ` ερωτεύομαι ακόμη κάθε μέρα και λεπτό που περνάει...
Είναι αρκετά όμως όλα αυτά τελικά; Θα έπρεπε, ναι.
Είναι ο κόσμος μας που ΔΕΝ είναι ιδανικός όμως...
Μαρία Ζωμοπούλου.
Είμαι 27 χρονών και από μικρή ήθελα να γράφω. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου σκαρώνω ένα σενάριο ή μια μικρή ιστορία... Σπούδασα πάνω σ` αυτό, έκανα σεμινάρια, πήγα σε δραματική... Σήμερα, γράφω ακόμα, παράλληλα όμως δουλεύω σε βίντεο κλαμπ, το σινεμά είναι η μεγάλη μου αγάπη, αν όχι και ο λόγος για τον οποίο ξεκίνησα να γράφω
Follow Me
