«Big cock» | Της Άννας Τσαλάγκα

Ο Αντώνης Σμυρνιός γεννήθηκε στην Πτολεμαΐδα το 1977.Το έτος 2011 αποφοίτησε από το τμήμα εικαστικών και εφαρμοσμένων τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας (Φλώρινα) με καθηγητή τον Γιάννη Ζιώγα.Κατά τη διάρκεια των σπουδών του παρακολούθησε επίσης μαθήματα γλυπτικής, χαρακτικής, φωτογραφίας, βίντεο και ψηφιδωτού.Σήμερα τον φιλοξενούμε στο The Mach|ne– Art Press.

‘’Ανήσυχο όνειρο’’ 80x100εκ (αυγοτέμπερα σε καμβά), 2011.

‘’Το κλάδεμα’’ 100x180εκ (αυγοτέμπερα σε καμβά), 2013.

Αντώνη πες μας λίγα λόγια για τα έργα σου.

Κατ αρχήν να σε ευχαριστήσω για την ευκαιρία που μου δίνεις να μιλήσω για τα έργα μου. Είναι δύσκολο να μιλάς για τα έργα σου όταν αυτά κανονικά θα έπρέπε να εχουν το λογο. Κάθε έργο είναι μια διερεύνηση του ίδιου μου του εαυτού, μια ενδοσκόπηση. Είναι ένα άνοιγμα προς τον έξω κόσμο, ένα παράθυρο μέσα από το οποίο μπορώ να μιλήσω με τους άλλους ανθρώπους, ένα παράθυρο μέσα από το οποίο μπορούν και οι άλλοι να κοιτάξουν μέσα μου. Όλοι οι καλλιτέχνες αυτό προσπαθούμε να επιτύχουμε: να ανακαλύψουμε τον εαυτό μας και να τον αποκαλύψουμε και στους άλλους. Και αυτό είναι που εγκαινιάζει ένα διάλογο: διάλογο με τον εαυτό μας και με τους άλλους. Η ζωγραφική είναι ιδέα, είναι πνεύμα, αλλά πνεύμα που υποστασιοποιείται και πραγματώνεται με την ύλη και τη χειρωνακτική εργασία. Στη ζωγραφική μου χρησιμοποιώ σχεδόν αποκλειστικά αυγοτέμπερα. Ένα υλικό αρκετά δύσκολο, αλλά πιστεύω ανεξάντλητο, το οποίο παραπέμπει εμμέσως στην μεσαιωνική τέχνη κι αυτό δεν είναι τυχαίο. Η διαδικασία του να ζωγραφίζεις με αυγοτέμπερα ξεκινάει με το σπάσιμο του αυγού και την αφαίρεση του κρόκου από το εσωτερικό του, μια πράξη με μεγάλο μυστικιστικό περιεχόμενο. Το σύμβολο του αυγού και η πράξη του σπασίματος φέρνει στο νου την αρχή και τη γένεση του κόσμου και τη διάχυση της δημιουργικής ενέργειας προς όλες τις κατευθύνσεις. Το αυγό της αυγοτέμπερας υπαινίσσεται τη θεϊκή ιδιότητα του ζωγράφου-εικαστικού που είναι και αυτός, αναλογικά, δημιουργός. Η όλη πράξη δεν είναι άνευ σημασίας αλλά μπορεί να βιωθεί από τον ζωγράφο και ως τελετουργία. Μια τελετουργία που σκοπό της έχει να γεννηθούν οντότητες που θα ξεχυθούν και θα καλύψουν την επιφάνεια του καμβά.Σε μια εποχή καταναλωτική στην οποία κάθε τι το υπερβατικό και μεταφυσικό αποκαθηλώνεται και παίρνει μια πιο υλιστική και πεζή μορφή, ο κόσμος και η ζωή μας απομαγεύεται. Σε αυτή την κατάσταση θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι η τέχνη έχει δύο επιλογές: είτε να ακολουθήσει αυτή την υλιστική απομυθοποίηση, είτε να αντισταθεί και να γίνει μυθοπλαστική.Αυτό το στρεβλό διαλυστικό μοντέλο στηρίζεται στη δογματική θέση ότι η πραγματικότητα είναι πεζή και ότι μέσα σε αυτήν δεν υπάρχει λυρισμός, ποίηση και ομορφιά, ότι μέσα στον κόσμο που μας περιβάλλει δεν υπάρχει μαγεία. Με άλλα λόγια, στην κυρίαρχη κοσμοθεωρία, η πραγματικότητα και ο κόσμος που μας περιβάλλει έχουν χάσει το στοιχείο του «Ιερού».Η τέχνη των ανθρώπων, από την γένεση της πριν από χιλιάδες χρόνια μέχρι τις παρυφές της εποχής μας, ένα σκοπό υπηρετούσε: την αποκάλυψη της μη ορατής πραγματικότητας που κρύβεται κάτω από το πετσί της ορατής πραγματικότητας. Με πιο απλά λόγια, η τέχνη κάνει ορατά τα αόρατα και δείχνει τα πράγματα όπως είναι και όχι όπως φαίνονται. Με τα έργα μου προσπαθώ να ακολουθήσω κι εγώ αυτό το μεγάλο και αρχαίο μονοπάτι έκφρασης, δηλαδή να δείξωτην ιερότητα και ποίηση που κρύβει μέσα της η «πεζή» πραγματικότητα και οι «απλές» φαινομενικά εικόνες της. Μου αρέσει να κρύβω το βαθύτερο μήνυμα μιας απλής φυσιοκρατικής εικόνας κάτω από την λεπτή φαινομενολογική της επιφάνεια προκαλώντας το θεατή να ανακαλύψει το κρυμμένο μυστικό περιεχόμενο του πίνακα. Αυτό θυμίζει -κάπως- την τέχνη του μεσαίωνα, μια εποχή την οποία θεωρώ εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εικαστικά. Η τέχνη εκείνη χαρακτηριζόταν από μια δίψα του κόσμου να βλέπει εικόνες οικείες, αλλά ταυτόχρονα και μεταφυσικές κι αυτό το παιχνίδι είναι που προσπαθώ να μεταγλωττίσω στη γλώσσα του 21ου αιώνα.

‘’Οι κλέφτες των αβγών’’ 100x180εκ (αυγοτέμπερα σε καμβά), 2013.

Όλοι οι καλλιτέχνες έχουμε μία πηγή έμπνευσης ή και περισσότερες, οι οποίες μπορεί και να αλλάζουν κατά διαστήματα. Αυτήν την περίοδο από που αντλείς την έμπνευσή σου;

Σταθερά η έμπνευση μου είναι τα βιώματα μου, οι αναμνήσεις μου, ο εσωτερικός μου κόσμος. Έχω μεγαλώσει στην επαρχία και ήμουν ένα κάπως μοναχικό παιδάκι που τα πήγαινε πολύ καλά με τα ζώα και τη φύση. Το αγαπημένο μου παιχνίδι ήταν να φροντίζω ορφανά, άγρια πουλιά. Νομίζω ότι τα ζώα είναι απίστευτα εκφραστικά και ότι είναι αδιαμφισβήτητα η αρχαιότερη πηγή έμπνευσης στην ιστορία της ζωγραφικής, μιας και τη βρίσκουμε στους τοίχους προϊστορικών σπηλαίων ηλικίας 45 χιλιάδων ετών. Η φύση είναι πραγματικό αρχέτυπο.

‘’Σκύλα και Χάρυβδη’’ 100x100εκ (αυγοτέμπερα σε καμβά), 2012.

Πολλοί ζωγράφοι υποστηρίζουν πως σε στιγμές μεγάλης συναισθηματικής έντασης έχουν δημιουργήσει τα καλύτερά τους έργα. Τι έχεις να πεις για αυτό;

Νομίζω ότι είναι ένα πιθανό ενδεχόμενο για κάποιους καλλιτέχνες αλλά δεν είναι ένας γενικός κανόνας. Υπάρχουν και καλλιτέχνες που σε στιγμές μεγάλης έντασης, όταν π.χ. είναι ερωτευμένοι ή όταν ζουν μια τραγική απώλεια, μένουν άπραγοι και σταματούν να δουλεύουν. Καθώς όμως η τέχνη έχει και θεραπευτικό χαρακτήρα, θεωρώ πολύ καλή ιδέα να την χρησιμοποιεί κάποιος καλλιτέχνης για να θεραπεύσει τα τραύματα του!  

‘’Αισώπια επίσκεψη’’ 100x100εκ (αυγοτέμπερα σε καμβά), 2012.

Αν μπορούσες να γυρίσεις πίσω στο χρόνο, υπάρχει κάτι που θα άλλαζες; 

Νομίζω πως θα μπορούσα να αλλάξω κάποια πράγματα, αλλά προτιμώ να αφήσουμε το παρελθόν ως έχει και να αλλάξουμε το παρόν και το μέλλον τα οποία έχουμε ανάχείρας. Και αντί για ταξίδια στο χρόνο να μάθουμε να ζητάμε συγνώμη για τα λάθη μας, να μην ντρεπόμαστε να ζητάμε συγνώμη!  

‘’Αμνός Ι’’ 100x120εκ (αυγοτέμπερα σε καμβά), 2010.

Υπάρχει κάποια ώρα της ημέρας κατά την οποία απολαμβάνεις να ζωγραφίζεις περισσότερο; 

Νομίζω ότι οι μεταμεσονύκτιες ώρες είναι οι καλύτερες ώρες, μάλλον λόγω ησυχίας αλλά και γιατί η νύχτα είναι πιο μυστηριώδης και ατμοσφαιρική. Στον χώρο που ζωγραφίζω άλλωστε υπάρχει εκτός από τα πινέλα και τα χρώματα και ένα κρεβάτι.  

‘’Αμνός II’’ 80x120εκ (αυγοτέμπερα σε καμβά), 2010.

Περίγραψε μια συνηθισμένη μέρα σου. 

Μια συνηθισμένη μέρα είναι αυτή που θα χαζεύω στο ίντερνετ κάποιες ώρες, θα βγω για καφέ νωρίς το απόγευμα και το βράδυ ζωγραφική. Γενικά θα έλεγα ότι κάνω μια πολύ συγκρατημένη ζωή, τολμώ να πω ασκητική.

‘’Espolio’’ 100x100εκ (αυγοτέμπερα σε καμβά), 2012.

Θα ήθελα να μας πείς μία αγαπημένη προσωπική στιγμή σου. 

Νομίζω ότι για όλους μας ο πρώτος έρωτας είναι και ο ποιο ξεχωριστός. Ακόμα και σήμερα θυμάμαι ολοζώντανα κάποιες μακρινές εμπειρίες. Όμως είναι δύσκολο να κατανοήσω πώς κάποια τόσο σημαντικά πρόσωπα το μυαλό μου τα προσπερνά και τα αφήνει να θαφτούν μέσα στη λήθη, κάτω από στρώματα άλλων γνωριμιών.

‘’Πολύφημη’’ 100x100εκ (αυγοτέμπερα σε καμβά), 2012.

Ποιό καλλιτεχνικό γεγονός ξεχώρισες τον τελευταίο χρόνο και γιατί; 

Νομίζω ότι η Αrt Athina 2013 ήταν ένα από τα πιο σημαντικά εικαστικά γεγονότα γιατί έδειξε ότι σαν χώρα αντέχουμε και ότι κάποια πράγματα δεν θα τα αφήσουμε στην τύχη τους. Ότι σιγά-σιγά θα έρθουν και καλύτερες μέρες.  

‘’Εποχή των παχιών αγελάδων’’ 100x120εκ (αυγοτέμπερα σε καμβά), 2011.

Πώς και πού φαντάζεσαι τον εαυτό σου μετά από 20 χρόνια;

Ελπίζω να είμαι υγιής, να ζωγραφίζω και να έχω τους φίλους μου και τους δικούς μου ανθρώπους κοντά μου. Αυτό μου αρκεί.

‘’Ποιήσομεν άνθρωπον’’ 50x100εκ (αυγοτέμπερα σε ξύλο και φύλλα χρυσού), 2009.

Ποιά είναι τα επόμενα καλλιτεχνικά σου σχέδια, και πού μπορεί να δει κάποιος τα έργα σου από κοντά; 

Έχω την τύχη και τιμή να συνεργάζομαι με την Αίθουσα Τέχνης Καπλανών 5 και ένα μεγάλο και αντιπροσωπευτικό μέρος της δουλειάς μου κατά καιρούς εκτίθεται εκεί. Τα σχέδια μου για το μέλλον είναι να μπορώ να ζωγραφίζω για πολύ καιρό ακόμα και να αρέσει η δουλειά μου στο κοινό αλλά και σε εμένα.

‘’Bigcock’’ 120x100εκ (αυγοτέμπερα σε καμβά), 2011.

Πολύπτυχο ‘’Γένεσις’’ 120x150εκ (αυγοτέμπερα σε καμβά), 2009.

‘’Κομίζειν εις Αθήνας’’ 100x100εκ (αυγοτέμπερα σε καμβά), 2012.

ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ

2012 Aίθουσα Tέχνης Καπλανών5 (Αθήνα).

ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ

2012 “Πλόες-Salus Patrie” Ίδρυμα Κυδωνιέων στην Άνδρο.

2012 “Μνημες και πραγματικότητες” Μουσειο Σύγχρονης Tέχνης Φλωρινας, διοργάνωση Αίθουσα τέχνης Καπλανών 5.

2012 “Διαδρομές τέχνης” Δημοτική Πινακοθήκη Λαμίας/ Αλέκος Κοντόπουλος, διοργάνωση Αίθουσα Τέχνης Καπλανών 5.

2013 “Μεσολόγγι και Λόρδος Βύρων” Πινακοθήκη Μοσχανδρέου, διοργάνωση Αίθουσα Τέχνης Καπλανών 5.

2013 “Art-Athina” εκπροσωπόντας την Αίθουσα Τέχνης Καπλανών 5.

‘’Άσπιλη’’ 80x120εκ (αυγοτέμπερα σε καμβά και φύλλα χρυσού), 2012.

‘’Αλέκτωρ’’ 80x120εκ (αυγοτέμπερα σε καμβά), 2011.

Ευχαριστώ θερμά τον Αντώνη Σμυρνιό για την σημερινή παρουσίαση. Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα έργα του μπορείτε να μάθετε επικοινονώντας μέσω e-mail στην ηλεκτρονική του διεύθυνση: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. .

Την επόμενη Πέμπτη δίνουμε ραντεβού στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, με την καθηγήτρια του τμήματος ψηφιδωτού της Α.Σ.Κ.Τ. Δάφνη Αγγελίδου, να μας ξεναγεί στην έκθεση “Ψηφιδωτά του Σήμερα”.