H Ήρα Παπαποστόλου μιλάει στην Άννα Τσαλάγκα

Σήμερα έχουμε την τιμή να φιλοξενούμε την ιστορικό τέχνης Ήρα Παπαποστόλου. Μία νέα γυναίκα που από πολύ νωρίς η τέχνη είχε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη ζωή της. Το The Mach|ne- Art Press την συνάντησε, και η συνέντευξη μαζί της απολαυστική..

-Από πότε ασχολείσαι με την Ιστορία Τέχνης; Με ποιούς έχεις συνεργαστεί μέχρι σήμερα;

Είμαι στο χώρο από τα 17 μου χρόνια. Είχα την τύχη να έχω για θείο μου το ζωγράφο Δήμο Σκουλάκη και για θεία μου την αρχαιολόγο-ξεναγό Χάρις Παπαποστόλου. Όπως καταλαβαίνεις, ήμουνα στις γκαλερί και στα Μουσεία αλλά και στους αρχαιολογικούς χώρους από μικρό παιδί. Αυτοί οι άνθρωποι μου έμαθαν να αγαπάω την τέχνη, να έχω εμπιστοσύνη στα μάτια μου, σ΄αυτό που βλέπω δηλαδή, και να λέω τη γνώμη μου ελεύθερα και με ειλικρίνεια. Στη συνέχεια, σπούδασα Ιστορία Τέχνης και Αρχαιολογία στο Παρίσι (Paris X Nanterre, Paris I Sorbonne), με ειδίκευση στη Σύγχρονη Τέχνη και Φιλοσοφία-Αισθητική. Έχω εργαστεί στη γκαλερί Βουρκαριανή στην Κέα, στη Galerie du Haut-Pave στο Παρίσι, στην Αίθουσα Τέχνης MIHALARIAS ARTστην Κηφισιά, στο Διεθνές Συμβούλιο Μουσείων (ICOM) στο Θησείο και στο IANOS Art Shop στο Golden Hall στο Μαρούσι. Για την οργάνωση εκθέσεων έχω συνεργαστεί με το Αρχείο Νεοελληνικής Τέχνης του Χάρη του Καμπουρίδη, με το Ριφιφι, το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης, το Art Chania, την Ελληνοαμερικάνικη Ένωση και με πολλές αίθουσες τέχνης στην Αθήνα και την επαρχία. Έτσι,συνεργάστηκα με καλλιτέχνες διαφορετικών γενεών και τεχνοτροπιών και διάβασα πολύ για την τέχνη στην Ελλάδα. Προς το παρόν έχω γράψει 2 βιβλία Ιστορίας Τέχνης: το βιβλίο Εικόνες του αιώνα Skoulakis Σύμβολα Παγκόσμιας Αποδοχής(Εκδόσεις Αδάμ) και Τα 1000 πρόσωπα της πόλης και της πρωτεύουσας (Εκδόσεις Οσελότος). Αλλά μου αρέσει και η λογοτεχνία. Έχω γράψει ένα παραμύθι, το Σ΄αγαπώ ακόμα και ξυπόλυτη (Εκδόσεις Οσελότος) και ένα διήγημα, Κόσμου πληγή τράγου ωδή αγάπης δρόμος (Εκδόσεις Οσελότος). Πρόσφατα βραβεύτηκε το διήγημά μου με τίτλο 45 Μοίρες στο διαγωνισμό της εφημερίδας Το Βήμα με θέμα Μια ιστορία για την κρίση και χάρηκα πάρα πολύ. Κατά τα άλλα, οργανώνω εκθέσεις, προλογίζω καταλόγους και αρθρογραφώ στο Art 22.

-Επιμελείσαι κάποια έκθεση αυτόν τον καιρό;

Αυτή τη στιγμή επιμελούμαι μαζί με τον Ιωάννη Αρχοντάκη την έκθεση “ Το Βλέμμα του Νάρκισσου ” στα πλαίσια του Xani Art στην Κρήτη. Πρόκειται για έργα ζωγραφικά, για γλυπτική, χαρακτική, κεραμική, φωτογραφία, εγκαταστάσεις και video-art.

Ο μύθος του Νάρκισσου υπήρξε πηγή έμπνευσης για πολλούς καλλιτέχνες. Πολύ γνωστοί είναι οι πίνακες των Caravaggio και Nicolas Poussin που αναπαριστούν τον όμορφο νέο.

Το θέμα του ναρκισσισμού επανέρχεται στην τέχνη, με την αυτοπροσωπογραφία αλλά και με τη χρήση του καθρέφτη στα έργα των καλλιτεχνών. Όταν οι σύγχρονοι καλλιτέχνες ζωγραφίζουν το πορτρέτο τους, παρουσιάζουν τον καθρέφτη της ψυχής τους. Οι αυτοπροσωπογραφίες τους παραπέμπουν έμμεσα ή άμεσα στο μύθο του όμορφου νέου και στον ναρκισσισμό - αν αναλυθεί με ψυχολογικούς όρους – του καλλιτέχνη. Ένα ακόμη θέμα που γεννιέται είναι ο “ναρκισσισμός” του Δυτικού πολιτισμού.ΜΜΕ, θέαμα και διαφήμιση σερβίρουν είδωλα με τα οποία καλείται να ταυτιστεί το Εγώ του νέου δυτικού ανθρώπου. Η ταύτιση του Εγώ με κάποιο είδωλο οδηγεί σε αίσθηση αιχμαλωσίας και εξέγερσης ενάντια στο είδωλο που σου επιβάλλεται. Επίσης, υπάρχει ο «ναρκισσισμός» των μικρών διαφορών που γεννά ρατσισμούς, φανατισμούς, αλαζονεία. Ο «ναρκισσισμός» αυτός μπαίνει στα έργα των καλλιτεχνών οι οποίοι με περίσσεια φαντασία απεικονίζουν σύγχρονους νάρκισσους μέσα από την καταστροφή του κόσμου τους. Σε μια εποχή όπου τα κακά πρότυπα και η έλλειψη αγάπης υπερισχύουν στις σχέσεις των ανθρώπων, ο ναρκισσισμός είναι γνωστή αρρώστια που μαστίζει ολοένα και περισσότερο τα μυαλά των ανθρώπων. Είναι ένα θέμα επίκαιρο που περνάει με ποικίλους τρόπους στον καμβά των καλλιτεχνών, στις κατασκευές τους ή στις φωτογραφίες τους.

-Ποιές οι απόψεις σου για το εικαστικό γίγνεσθαι;

Οι απόψεις μου για τα πράγματα στο χώρο της τέχνης μου έχουν δημιουργήσει πολλά προβλήματα, αλλά εξακολουθώ να πιστεύω ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει αξιοκρατία και οτι άνθρωποι κάποιας ηλικίας δεν αφήνουν τις καρέκλες τους για να πάρει σειρά η νεολαία, με κάποιες εξαιρέσεις. Πολύ πρόσφατα οι νέοι καλλιτέχνες και ιστορικοί τέχνης παίρνουν την κατάσταση σιγά-σιγά στα χέρια τους, συνυπάρχοντας με σεβασμό αλλά και κριτική ματιά με την παλαιότερη γενιά. Και αυτό με γεμίζει αισιοδοξία. Θεωρώ επίσης ότι η πνευματική εργασία πρέπει να πληρώνεται όπως όλα τα επαγγέλματα. Είναι πολύ κουραστικό να δουλευεις χωρίς χρήματα. Και στις μέρες μας αυτό συμβαίνει συνέχεια. Χαίρομαι που βλέπω να βγαίνουν συνέχεια πολλοί και καλοί νέοι ζωγράφοι παρόλο που πολλοί από αυτούς έχουν παράπονα από τις γκαλερί. Θεωρούν ότι και παίρνουν πολλά χρήματα και δεν τους προωθούν όσο θα ήθελαν. Επίσης, δεν μ' αρέσει να βλέπω να προλογίζουν άνθρωποι που δεν είναι του χώρου. Καλύτερα να πάρεις έναν ιστορικό τέχνης να προλογίσει ή να γράψει ό ίδιος ο καλλιτέχνης για τη δουλειά του. Και πιστεύω ότι οι γκαλερί καλό θα ήταν να φτιάχνουν αυτές τον κατάλογο και να πληρώνουν τον ιστορικό τέχνης. Γιατί να το κάνουν και αυτό οι καλλιτέχνες που οι περισσότεροι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα για κάτι τέτοιο; Όσο για τη Διοχάντη (μια από τις πρώτες Ελληνίδες καλλιτέχνιδες που αντιμετώπισαν με εννοιολογικό τρόπο τον πραγματικό χώρο) γιατί να είναι αυτή που εκπροσώπησε τη χώρα μας στην 54η Μπιενάλε της Βενετίας; Σέβομαι τη δουλειά της, αλλά πόσο μας εκφράζει σα χώρα, όταν στις γκαλερί κυριαρχεί η παραστατική ζωγραφική; Είναι δυνατόν σε μία περίοδο κρίσης και οξύτατης πολιτικής φάσης, να μην υπάρχει και τέχνη που να την εκφράζει; Και για πόσο θα την κρύβουμε; Έχουμε πολλές μικρές, αλλά σοβαρές φωνές μέσα στο χάος της εποχής που δε φοβούνται να πουν τη δική τους πολιτική ιστορία. Γιατί δεν τις βλέπουμε λοιπόν στις Μπιενάλε ; Όσο για τους τεχνοκριτικούς, παλιά αυτό που καλούνταν να κάνουν ήταν να έρθουν ως άνθρωποι της διανόησης να μεταφράσουν σε λόγο μια πινελιά μια κίνηση, ένα καινούριο έργο. Να βάλουν σε λόγια μια αλήθεια. Την προσωπική αλήθεια του κάθε καλλιτέχνη. Ίσως αυτός να είναι και ο σύγχρονος ρόλος για τον νέο τεχνοκρίτη: να ξεκινήσει το έργο του με το να ψάξει από την αρχή μαζί με τους καλλιτέχνες ποια είναι η πραγματική τους φύση. Πιστεύω ότι όλα πρέπει να ξαναγίνουν από την αρχή. Τεχνοκριτικοί, γκαλερίστες και καλλιτέχνες πρέπει να συνεργαστούν. Μπορεί να υπάρχει κρίση. Ναι. Αλλά πρέπει να επαναφέρουμε στο χώρο μας τις αρχές και τις αξίες που έχουν ξεχαστεί. Και ναι, πρέπει να αμοιβόμαστε για τον κόπο μας.

-Τι σ΄αρέσει πιο πολύ στη δουλειά σου;

Μ΄αρέσει και η Ιστορία Τέχνης αλλά και η Λογοτεχνία. Αλλά πιο πολύ μ΄αρέσει να συναναστρέφομαι νέους καλλιτέχνες, να ακούω τις απόψεις τους, να βλέπω τις δουλειές τους και να τις παρουσιάζω στο Art 22( http://www.art22.gr). Είναι πιστεύω η σειρά τους. Γενικά, είναι η σειρά μας.

Στην έκθεση “ Το Βλέμμα του Νάρκισσου ” στα πλαίσια του Xani Art στην Κρήτη συμμετέχουν οι καλλιτέχνες: CARLISLE FIONNA, HEARD SALY, LANEJ AMES, LIODAKI JAN, RUPP CHRISTIAN, ΒΑΛΑΚΑΚΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ, ΒΑΡΔΗ ΡΙΑ, ΒΟΖΑΛΗ ΜΑΡΙΑ, ΓΙΑΒΡΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΣ, ΓΙΑΚΟΥΜΑΚΗΣ ΛΕΥΤΕΡΗΣ, ΓΚΟΥΖΙΑ ΒΑΛΙΑ, ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, ΔΟΥΒΕΡΗ ΑΓΓΕΛΙΚΗ, ΔΡΥΓΙΑΝΝΑΚΗ ΣΤΕΛΛΑ, ΕΠΙΤΡΟΠΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΣ, ΚΑΒΟΥΝΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ, ΚΑΤΣΙΠΑΝΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ, ΚΑΦΙΔΑ ΙΩΑΝΝΑ, ΚΕΜΑΝΕ ΙΩΑΝΝΑ, ΚΕΡΚΥΡΑ ΝΑΤΑΛΙΑ, ΚΕΧΑΓΙΟΓΛΟΥ ΧΡΗΣΤΟΣ, ΚΛΟΥΒΙΔΑΚΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ, ΚΟΗΣ ΣΑΒΒΑΣ, ΚΟΚΚΙΝΗ ΜΑΡΙΑ, ΚΟΥΚΟΥΡΑΚΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ, ΚΟΥΤΡΟΥΛΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ, ΚΥΡΙΤΣΟΠΟΥΛΟΥ ΑΜΑΝΤΑ, ΚΩΤΣΟΥΛΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ, ΜΑΓΚΑΝΙΩΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΟΣ, ΜΑΚΡΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ, ΜΑΛΑΜΟΥ ΘΕΟΔΩΡΑ, ΜΑΡΚΑΝΤΩΝΑΤΟΥ ΕΡΙΕΤΤΑ, ΜΕΡΑΝΤΖΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ, ΜΠΑΣΙΑΣ ΝΙΚΟΣ, ΜΠΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΛΗ, ΜΠΟΒΙΑΤΣΟΥ ΛΑΜΠΡΙΝΗ, ΞΕΝΑΚΗ ΠΑΓΩΝΑ, ΞΕΝΑΚΗΣ ΠΕΤΡΟΣ, ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΣ, ΠΑΣΙΑΣ ΑΝΔΡΕΑΣ, ΠΟΛΥΧΡΟΝΑΚΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ, ΣΕΛΙΜΑΣ ΒΑΣΙΛΗΣ, ΣΗΜΑΝΔΗΡΑΚΗ ΖΑΧΑΡΕΝΙΑ, ΣΠΕΡΕΛΑΚΗ ΛΗΔΑ, ΤΣΑΚΙΡΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ, ΤΣΑΚΙΡΙΑΝ ΜΑΡΙΑΜ, ΤΣΑΚΡΑΚΛΙΔΟΥ ΕΦΗ, ΤΣΕΜΠΕΛΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑ, ΦΙΛΙΠΠΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΡΙΑ, ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ ΕΥΗ, ΧΑΜΠΙΔΗΣ ΠΑΒΛΟΣ, ΧΑΤΖΗΓΩΓΑ ΧΡΥΣΑ, ΧΑΤΖΗΣΤΑΥΡΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ, ΧΕΙΛΑ ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ, ΨΑΡΑΚΗ ΓΕΩΡΓΙΑ, ΚΕΛΛΥ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΟΥ.

ΙΩΑΝΝΑ ΚΑΦΙΔΑ

ΚΟΥΤΡΟΥΛΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

ΧΑΜΠΙΔΗΣ ΠΑΥΛΟΣ

ΔΡΥΓΙΑΝΝΑΚΗ ΣΤΕΛΛΑ

ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

ΜΑΓΚΑΝΙΩΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

ΤΣΕΜΠΕΛΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑ

ΤΣΑΚΡΑΚΛΙΔΟΥ ΕΦΗ

ΜΑΛΑΜΟΥ ΘΕΟΔΩΡΑ

ΜΠΟΒΙΑΤΣΟΥ ΛΑΜΠΡΙΝΗ

ΚΑΒΟΥΝΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

ΓΚΟΥΖΙΑ ΒΑΛΙΑ

Ευχαριστώ από καρδιάς την Ήρα Παπαποστόλου. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την έκθεση μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί της μέσω e-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. , καθώς και να επισκεφτείτε τη σελίδα της στο facebook: Ήρα Παπαποστόλου

Την επόμενη Πέμπτη ανανεώνουμε το ραντεβού μας παρέα με την ζωγράφο Αντωνία Γρίβα!

«Τί είναι αυτό που με κάνει ευτυχισμένη; Η χαρά πολλές φορές βρίσκεται κρυμμένη στα πιο απλά πράγματα.. μικρές-μεγάλες στιγμές που μας γεμίζουν όλη την μέρα.. »