http://themachine.gr/modules/mod_image_show_gk4/cache/tsalaga.32.rotatorgk-is-150.jpglink
http://themachine.gr/modules/mod_image_show_gk4/cache/tsalaga.31.rotatorgk-is-150.jpglink
http://themachine.gr/modules/mod_image_show_gk4/cache/tsalaga.29.covergk-is-150.jpglink
http://themachine.gr/modules/mod_image_show_gk4/cache/rotator.grivagk-is-150.jpglink
0 1 2 3

Ε(κ)σωτερικά | Tης Άννας Τσαλάγκα

Ο Δημήτρης Αναστασίου γεννήθηκε το 1979 στην Αθήνα. Σπούδασε ζωγραφική (1998-2006) στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (Α.Σ.Κ.Τ.) στο Β’ Εργαστήριο του Χρόνη Μπότσογλου. Παράλληλα διδάχθηκε την τέχνη της χαρακτικής με καθηγητή τον Γιώργο Μήλιο, της  φωτογραφίας με καθηγητή τον Μανώλη Μπαμπούση και των πολυμέσων με καθηγητή τον Μάνθο Σαντοριναίο. Σήμερα  η χαρά μας είναι μεγάλη που τον φιλοξενούμε στο The Mach|ne – Art Press και παρουσιάζουμε τη δουλειά του!!

‘’Μενίνα’’ (λάδι σε μουσαμά) 50x50εκ, 2012 (καινούργια ενότητα ‘’Ε(κ)σωτερικά’’).

‘’Μεταφορείς’’ (λάδι σε μουσαμά) 130x160εκ, 2013 (καινούργια ενότητα ‘’Ε(κ)σωτερικά’’).

Ξεκίνησες τις σπουδές σου στην Α.Σ.Κ.Τ. Αθήνας δίπλα σε πολύ σημαντικούς ανθρώπους-δασκάλους. Ποιοί πιστεύεις ότι επηρέασαν πιο πολύ τη μετέπειτα πορεία σου και με ποιόν τρόπο;  

Μαθήτευσα εφτά χρόνια πλάι στον Χρόνη Μπότσογλου, από τον οποίο, όπως είναι αυτονόητο, πήρα πάρα πολλά, όχι μονάχα σε σχέση με τη ζωγραφική. Οι συζητήσεις μας -που τις κρατώ πάντοτε ως κάτι πολύτιμο, μου έμαθαν πολλά και σε σχέση με τη λογοτεχνία, την φιλοσοφία της τέχνης, την ιστορία της τέχνης. Ανταλλάσσαμε ακόμη και γραπτά μας. Τον τελευταίο χρόνο των σπουδών μου είχα την τύχη να έχω καθηγητή και τον Γιώργο Χαρβαλιά, με τον οποίο κράτησα επαφή και μετά το τέλος των σπουδών μου και ο οποίος με προέτρεψε να φύγω για έναν χρόνο στο Βερολίνο, χρόνος που αποδείχτηκε καθοριστικός για τη δουλειά μου. Αυτοί οι δύο άνθρωποι, ο καθένας με τον τρόπο του, με δίδαξαν κατά βάση μια μεθοδολογία. Τον τρόπο, δηλαδή, με τον οποίο, περισσότερο από τις απαντήσεις, πρέπει κάποιος να οργανώνει τα ίδια τα διερωτήματά του.  

‘’Πορεία’’ (λάδι σε μουσαμά) 170x250εκ (καινούργια ενότητα ‘’Ε(κ)σωτερικά’’).

 

Δημήτρη πες μας λίγα λόγια για τα έργα σου.

Έχω την τάση να δημιουργώ ενότητες έργων, πλαίσια (ενίοτε αρκετά διαφορετικά μεταξύ τους) μέσα στα οποία νιώθω ότι μπορώ να βρω μια - έστω υποτυπώδη - λογική της καλλιτεχνικής διαδικασίας. Έχω ένα μόνιμο ενδιαφέρον για την ανθρώπινη φιγούρα και τους χώρους μέσα στους οποίους αυτή κινείται, για τον άνθρωπο που τρώγεται με τον εαυτό του, για αυτό και λέω ότι κάνω “φαγουροκεντρική” ζωγραφική. Τα περισσότερα έργα μου είναι εμμέσως ή αμέσως αυτοβιογραφικά (όπως ο δεκάλογος ελαιογραφιών υπό τον τίτλο “Εξιστορημένες Εικόνες”), αλλά έχω φτιάξει και ενότητες έργων καθαρά εννοιολογικές (όπως η ενότητα trompel' oeil ελαιογραφιών με τον τίτλο “Πίνακες που αναπαριστούν πίνακες” ή η ενότητα σχεδίων “Συσχετισμοί”). Όποιο όμως και αν είναι το πλαίσιο, η ζωγραφική μου είναι πάντοτε αναπαραστατική και η μέριμνά μου είναι να κατανοήσω την ζωγραφισμένη εικόνα στις διάφορες λειτουργίες της: οπτικές, συμβολικές, αφηγηματικές, εννοιολογικές κτλ.

‘’Ο Υπνοβάτης’’ (λάδι σε μουσαμά) 100x150εκ, 2011

(ενότητα ‘’Εξιστορημένες Εικόνες’’,  2η Ατομική Έκθεση, Αίθουσα Τέχνης Καπλανών 5, 2012).

‘’Η Γυναίκα Χωρίς Σκιά’’ (λάδι σε μουσαμά) 150x105εκ, 2012

(ενότητα ‘’Εξιστορημένες Εικόνες’’,  2η Ατομική Έκθεση, Αίθουσα Τέχνης Καπλανών 5, 2012).

‘’Το Λυμένο Κορδόνι’’ (λάδι σε μουσαμά) 150x200εκ, 2012

(ενότητα ‘’Εξιστορημένες Εικόνες’’,  2η Ατομική Έκθεση, Αίθουσα Τέχνης Καπλανών 5, 2012).

 

Υπάρχει κάποια αγαπημένη ώρα της ημέρας κατά την οποία σου αρέσει να ζωγραφίζεις περισσότερο;   

Ζωγραφίζω όπως ζω, αυτά που ζω και αυτούς με τους οποίους ζω. Παλιότερα που ήμουν νυχτόβιος, μου άρεσε να ζωγραφίζω το βράδυ. Εδώ και τρία χρόνια περίπου νιώθω πολύ πιο παραγωγικός και συγκεντρωμένος όταν ξεκινώ τη δουλειά πολύ νωρίς το πρωί.

‘’Το Κόκκινο Μπάνιο’’ (λάδι σε μουσαμά) 90x90εκ, 2010

(ενότητα ‘’Εξιστορημένες Εικόνες’’,  2η Ατομική Έκθεση, Αίθουσα Τέχνης Καπλανών 5, 2012).

‘’Η Ιστορία του Χανς που κοιτούσε τον αέρα’’ (λάδι σε μουσαμά) 100x120εκ, 2010

(ενότητα ‘’Εξιστορημένες Εικόνες’’,  2η Ατομική Έκθεση, Αίθουσα Τέχνης Καπλανών 5, 2012).

‘’23:00-22:30-22:00 ή το Χάσμα’’ (λάδι σε μουσαμά) 100x125εκ, 2010

(ενότητα ‘’Εξιστορημένες Εικόνες’’,  2η Ατομική Έκθεση, Αίθουσα Τέχνης Καπλανών 5, 2012).

 

Όταν η ολοκλήρωση ενός έργου σου πλησιάζει, έχεις την καλλιτεχνική αγωνία αν θα αρέσει στον κόσμο, ή το θεωρείς μια υποκειμενική υπόθεση;  

Έχω πάντοτε αγωνία και λαμβάνω σοβαρά υπ' όψιν μου τα σχόλια που μου γίνονται, κυρίως τα αρνητικά. Δίνω μεγαλύτερη βάση στα αρνητικά σχόλια, επειδή υπάρχει μεν η τυπική φιλοφρόνηση, όχι όμως και η τυπική περιφρόνηση. Παρ' όλα αυτά όμως, τα έργα έχουν τη δική τους λογική και λίγο ακούν εμένα που ακούω τους άλλους...

‘’Αναφορά σε δύο Ιταλούς Caravaggio-Fontana’’ (μολύβι σε χαρτί) 50x70εκ, 2009

 

Περίγραψέ μας μία συνηθισμένη μέρα σου.    

Τις καθημερινές ξυπνάω πολύ νωρίς, γύρω στις έξι, και κατά τις εφτά παρά είμαι στο ατελιέ. Πιάνω δουλειά γύρω στις εφτάμισι, συνήθως μέχρι τις τεσσερισήμισι. Δεν είναι απαραίτητο ότι όλες τις ώρες μονάχα ζωγραφίζω· μπορεί να διαβάζω, να γράφω, προσπαθώ γενικώς το ατελιέ να είναι ένας χώρος εργασίας, πνευματικής οργάνωσης και συγκρότησης. Κατά τις πέντε γυρίζω σπίτι και τρώω, ξεκουράζομαι και χαζολογάω μέχρι να νυστάξω και να κοιμηθώ, συνήθως νωρίς. Στο σπίτι αποφεύγω όσο είναι δυνατόν να κάνω πράγματα που με κουράζουν πνευματικά. Ακολουθώ το παράδειγμα του Βαλερύ, ο οποίος έλεγε: “αφιερώνοντας τα πρωινά μου στη ζωή του νου, κερδίζω το δικαίωμα να είμαι ηλίθιος για το υπόλοιπο της ημέρας”.

‘’Άσκηση Ισορροπίας’’ (λάδι σε ξύλο) 57x45εκ, 2013 (πορτρέτο).

‘’Νόρα’’ (λάδι σε μουσαμά) 30x40εκ, 2009 (πορτρέτο).

‘’Γιώργος’’ (λάδι σε μουσαμά) 30x40εκ, 2009 (πορτρέτο).

‘’Το Άγνωστο Αριστούργημα’’ (λάδι σε μουσαμά) 55x45εκ, 2010 (πορτρέτο).

 

Μια αγαπημένη σου προσωπική στιγμή είναι; 

Δεν μπορώ να πω κάτι ιδιαίτερο. Ίσως κάποια πρωινά στο ατελιέ που νιώθω μέσα μου μια βαθιά ηρεμία.

‘’Φλαμανδικό Όνειρο 2 – Πως Μπόρεσες;’’ (μολύβια σε χαρτί) 25x40εκ, 2011 (σχέδιο).

 

Αν δεν είχες ακολουθήσει το δρόμο της ζωγραφικής, τι θα ήταν αυτό με το οποίο θα ήθελες να έχεις ασχοληθεί;

Τρείς μεγάλες αγάπες έχω: τη ζωγραφική, τη μουσική και τη συγγραφή. Κάποτε πίστεψα ότι θα μπορούσα να διατηρώ παράλληλη σχέση και με τις τρεις, πάντοτε με τη ζωγραφική στο ρόλο της νόμιμης συζύγου, αλλά στην πορεία αποδείχτηκε πολύ απαιτητική και επέβαλε καθεστώς μονογαμίας. Βέβαια, μου συγχωρεί πού και πού τις μικρές μου απιστίες. Φαντάζομαι λοιπόν, ότι αν δεν είχα πάρει τον δρόμο της ζωγραφικής, έναν από τους δύο άλλους δρόμους θα είχα ακολουθήσει.

‘’Θάνατος στην Φλωρεντία’’ (μολύβι σε χαρτί) 70x100εκ, 2011 (σχέδιο).

‘’Ίσις’’ (μολύβι σε χαρτί) 70x100εκ, 2011 (σχέδιο).

 

Ποιά η δεκτικότητα των κοινωνικών συνθηκών στην τέχνη; Ως νέος που είσαι, θεωρείς γόνιμο το έδαφος για την άνθισή τούς στην Ελλάδα;    

Στην Ελλάδα οι τέχνες και κατ' επέκτασιν οι καλλιτέχνες δεν χαίρουν ιδιαίτερης εκτίμησης, με εξαίρεση ίσως τους τηλεοπτικούς ηθοποιούς και τους λαϊκοπόπ τραγουδιστές. Αυτό εκδηλώνεται και σε επίπεδο κράτους, όπου η έλλειψη μέριμνας συγκριτικά με ευρωπαϊκά κράτη είναι αποκαρδιωτική, αλλά και πιο απλά: στην Ελλάδα, στη δήλωσή μου ότι είμαι ζωγράφος, η ερώτηση (άλλοτε με γνήσια απορία, άλλοτε με καχυποψία, άλλοτε με περιφρόνηση) είναι πολύ συχνά: “και το επάγγελμά σου ποιο είναι;”. Η γριά γειτόνισσά μου στο Βερολίνο, μια απλή λαϊκή γυναίκα, όταν έμαθε ότι είμαι ζωγράφος, έλαμψε το πρόσωπό της: “Ωωω, βούντερμπαρ!” Η συγκεκριμένη γυναίκα, κάθε άλλο παρά εξαίρεση ήταν και αυτό το διαπίστωσα επανειλημμένως. Δεν θέλω να καταλήξω σε εύκολα αρνητικά συμπεράσματα (στα οποία δεν πιστεύω, ούτως ή άλλως) για την παιδεία των Ελλήνων σε σχέση με των Ευρωπαίων -αυτή είναι μια μεγάλη συζήτηση στην οποία πρέπει να ληφθούν υπ' όψιν πολλές παράμετροι- αλλά η ελλειμματική σχέση των Ελλήνων με τις τέχνες είναι κάτι που ίσως θα έπρεπε να μας βάζει σε σκέψεις. Και βεβαίως, δεν είναι άσχετο με το ότι ακόμη και τώρα που μιλάμε, η Αθήνα είναι μια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα χωρίς μουσείο σύγχρονης τέχνης. Ευτυχώς όχι για πολύ ακόμα. Μακάρι το μέλλον να φέρει αλλαγές, αλλά αυτό είναι περισσότερο ευχή παρά πρόβλεψη.

‘’Ποιητής Εν Υπνώσει’’ (μολύβι σε χαρτί) 62x47εκ, 2012 (σχέδιο).

‘’Φλαμανδικό Όνειρο 5 – Βρίγη Συγκίνησης’’ (μολύβια σε χαρτί) 18x20εκ, 2011 (σχέδιο).

‘’Συσχετισμοί VIUnisex’’ (χρωματιστά μολύβια σε χαρτί) 47x55εκ, 2011 (σχέδιο).

 

Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε 10 χρόνια από σήμερα σε προσωπικό και πώς σε επαγγελματικό επίπεδο;   

Αν σβήναμε το 0 και κρατούσαμε μόνο το 1, και πάλι θα δυσκολευόμουν να σου απαντήσω. “Η ζωή είναι αγρίως απίθανη” έλεγε η Μαργαρίτα Καραπάνου και πολύ συχνά τα σχέδιά μας υπάρχουν μόνο για να υπολογίζουμε κατόπιν την ασυνέπειά μας. Ειδικά σε προσωπικό επίπεδο δεν μπορώ να πω ότι έχω συγκεκριμένα πλάνα, μονάχα να προσπαθώ να διατηρώ όσο είναι δυνατόν μια κάποια ισορροπία στη ζωή μου και να περιστοιχίζομαι από αγαπημένα πρόσωπα. Όσον αφορά στα επαγγελματικά, δεν έχω σκοπό να αλλάξω κάτι σε σχέση με το παρόν, μονάχα να επιτρέψω στα πράγματα να πάρουν τον δρόμο τους και να εξελιχθούν. Ει δυνατόν, χωρίς περιττό άγχος.

‘’Συσχετισμοί VII Μην Σκεπάζετε’’ (χρωματιστά μολύβια σε χαρτί) 50x70εκ, 2011 (σχέδιο).

 

Υπάρχουν κάποιοι συγκεκριμένοι χώροι τέχνης με τους οποίους συνεργάζεσαι αυτόν τον καιρό και εκεί μπορούμε να βρούμε τα έργα σου; Ποιά είναι τα άμεσα καλλιτεχνικά σου σχέδια;

Από το 2008 συνεργάζομαι με την Αίθουσα Τέχνης Καπλανών 5. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, εκεί παρουσιάζω τη δουλειά μου. Αυτόν τον καιρό, συμμετέχω στην έκθεση “Το Μεσολόγγι και ο λόρδος Βύρων” στην Πινακοθήκη Μοσχανδρέου στο Μεσολόγγι, που θα μεταφερθεί τον Οκτώβριο στον χώρο της Καπλανών 5 στο Κολωνάκι. Με διοργανώτρια την ίδια πάντοτε γκαλερί, θα πάρω μέρος τον Αύγουστο σε μια ομαδική έκθεση στην Πάρο κι έπειτα ακολουθούν δύο ομαδικές, θεματικές εκθέσεις: η πρώτη σε σχέση με τον Γεώργιο Α' τον Νοέμβριο και η δεύτερη σε σχέση με τον Καβάφη τον Δεκέμβριο. Επίσης, τον Αύγουστο θα πάρω μέρος σε μια ομαδική έκθεση στην Τζιά, στην γκαλερί Arts.a. Αυτά σε σχέση με το εκθεσιακό πρόγραμμα. Σε σχέση με τη ζωγραφική, δουλεύω παράλληλα δύο ενότητες έργων, οι οποίες είναι ακόμα στην αρχή τους και θα χρειαστούν πολύ καιρό και πολλή δουλειά για να ολοκληρωθούν.

‘’Το Μαύρο Κουτί’’ (χρωματιστά μολύβια σε χαρτί) 50x70εκ, 2012 (σχέδιο).

‘’En anarchie ην ο λόγος’’ (μολύβι σε χαρτί) 50x70εκ, 2012 (σχέδιο).

 

ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ

2005: «Ο Χρόνης Μπότσογλου και οι μαθητές του», Ατελιέ Σπύρου Βασιλείου

2005: Έκθεση Ελληνικής και Ρουμανικής Ζωγραφικής και Γλυπτικής, Φεστιβάλ «Κοχύλεια»

2006: «3 νέοι ζωγράφοι», Τεχνοχώρος «Το Mήλο»

2008: «Το Καλοκαίρι των Νέων Καλλιτεχνών – Ταυτότητες/Ετερότητες» Αίθουσα Τέχνης Καπλανών 5

2009: Parallel Worlds, ελληνορωσικό καλλιτεχνικό Forum, Στρατόπεδο Κόδρα, Θεσσαλονίκη

2009: Art Athina, συμμετοχή με την Αίθουσα Τέχνης Καπλανών 5

2009: Parallel Worlds, ελληνορωσικό καλλιτεχνικό Forum, γκαλερί Rachmaninoff, Αγία Πετρούπολη, Ρωσία

2009: «Καλοκαίρι 2009», Αίθουσα Τέχνης Καπλανών 5

2010: Art Athina, συμμετοχή με την Αίθουσα Τέχνης Καπλανών 5

2010: «Κοιτάσματα Τέχνης», Αίθουσα Τέχνης Καπλανών 5, Λαύριο

2010: «Ανθρώπινα Μέτρα», επιμέλεια Ίριδας Κρητικού

2011: Art Athina, συμμετοχή με την Αίθουσα Τέχνης Καπλανών 5

2012: "Κοινός Παρονομαστής- Ο δάσκαλος Χρόνης Μπότσογλου", Αίθουσα Τέχνης Καπλανών 5

2012: "Salus Patriae", σε επιμέλεια Αθηνάς Σχινά, Ίδρυμα Κυδωνιέως, Άνδρος

2012: "Μνήμες και Πραγματικότητες", ομαδική έκθεση της Αίθουσας Τέχνης Καπλανών 5 και του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Φλώρινας

2012: «Διαδρομές Τέχνης», ομαδική έκθεση της Αίθουσας Τέχνης Καπλανών 5 στη Δημοτική Πινακοθήκη Λαμίας «Αλέκος Κοντόπουλος»

2012: "Από την καρδιά της πόλης μας", ομαδική έκθεση της Αίθουσας Τέχνης Καπλανών 5 και της ομάδας "Κάθε Σάββατο στην Αθήνα"

2013: Art-Athina, συμμετοχή με την Αίθουσα Τέχνης Καπλανών 5

 

ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ

2009:  «Πίνακες που αναπαριστουν πινακεσ», Αίθουσα Τέχνης Καπλανών 5

2012: «Εξιστορημενεσ Εικόνεσ», Αίθουσα Τέχνης Καπλανών 5

 

Ο Δημήτρης Αναστασίου ζεί και εργάζεται στην Αθήνα. Τον ευχαριστώ θερμά για τη σημερινή παρουσίαση! Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα έργα του μπορείτε να μάθετε επικοινονώντας με e-mail στην ηλεκτονική του διεύθυνση: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. .

Την επόμενη Πέμπτη, πιστοί στο ραντεβού μας, με ακόμη έναν νέο  έλληνα  ζωγράφο, να μας ξεναγεί στο δικό του ζωγραφικό κόσμο, έναν κόσμο παραστατικό, γεμάτο λέξεις, φράσεις και αριθμούς...

«…η αίσθηση του παιχνιδιού που περιέχει η ζωγραφική πράξη, η σύνδεση με την παιδική ηλικία, η ενέργεια, η αντιμετώπιση της καθημερινότητας μέσα από την εικόνα, το γεγονός πως δεν χρειάζεται να ειπωθεί τίποτα,  η μαγεία…» Θανάσης Ραχούτης

 

facebook Page: Άννα Τσαλάγκα-Εικαστικός.

Διαβάστε επίσης | Fine Arts

28-03-2013
Τι λοιπόν, τι Nippon. | Του Θοδωρή Λάλου
Τι λοιπόν, τι Nippon. | Του Θοδωρή Λάλου
05-12-2013
«Oh my dear would you smile for me?» | Tης Άννας Τσαλάγκα
«Oh my dear would you smile for me?» | Tης  Άννας Τσαλάγκα
13-06-2013
«HEAVEN» | Της Άννας Τσαλάγκα
«HEAVEN» | Της Άννας Τσαλάγκα
25-07-2013
«Ακολουθώντας τους Απάτσι ίσως σε συναντήσω πάλι..», της Άννας Τσαλάγκα
«Ακολουθώντας τους Απάτσι ίσως σε συναντήσω πάλι..», της Άννας Τσαλάγκα
02-10-2013
URBANDALISM: Μια πολύπτυχη προσέγγιση της τέχνης του δρόμου | Της Αθηνάς Χατζή
URBANDALISM: Μια πολύπτυχη προσέγγιση της τέχνης του δρόμου | Της Αθηνάς Χατζή