Ξεβολεύομαι... άρα υπάρχω. | Της Αντιγόνης Παφίλη

Ε λοιπόν τον τελευταίο καιρό παίρνω από παντού το ίδιο μήνυμα.. από τους ανθρώπους που βλέπω γύρω μου. Από αυτές τις ζωές τις κυρίαρχες.. αυτές που αποφασίζουν να γίνουν αυτό που θέλουν να θαυμάζουν!

Και μάλλον είναι αυτό που εγώ επιλέγω να βλέπω από εδώ και πέρα. Το μήνυμα πιο ξεκάθαρο από ποτέ! Ξεβολέψου!

Ας το πάρω όμως από την αρχή.

Τα τελευταία χρόνια είχα βολευτεί στην ρουτίνα μιας καθημερινότητας που με πήγαινε αυτή. Για να είμαι πιο ακριβής, μιας δουλειάς που την είχα αφήσει να με πηγαίνει. Κουτσά στραβά, πέρναγαν οι μήνες και εγώ είχα ένα ρολάκι που, αφού το είχα μάθει, απλά το συνέχιζα με "επιτυχία" για άλλη μια χρονιά. Υπήρχαν μέρες που αυτός ο κομπάρσος δείλιαζε και άλλες πάλι που ένα τυχαίο γεγονός αρκούσε για να του χρυσώσει το χάπι!

Αυτός λοιπόν, ήταν ο εύκολος δρόμος. Να μένω κομπάρσος και να γκρινιάζω που δεν μου δίνει κάποιος τον πρωταγωνιστικό ρόλο! Για κάτσε για ποιό έργο μιλάμε εδώ; Ωχ! Ειναι η δική μου ζωή!

Και όλα αυτά που έχω στο μυαλό μου; Τόσες ιδέες και σκέψεις! Να μένουν γραμμένες μονο σε ατζέντες! Και οι μέρες να περνούν και απλά να μεταφέρονται από μέρα σε μέρα! Δεν είχα άλλη επιλογή! Θα ξεβολευτώ! Θα διαλέξω το δύσκολο δρόμο! Αυτόν που τόσα χρόνια θαύμαζα και φοβόμουν ταυτόχρονα!

Κάθε μέρα που θα φεύγει στην ατζέντα θα σβήνει και κάτι, όχι για να μεταφερθεί στην επόμενη, αλλά γιατί θα έχει γίνει στα αλήθεια! Σε αυτό το δρόμο λοιπόν, σε αυτά τα λίγα μέτρα που έχω διανύσει, οι μέρες μοιάζουν πιο μεγάλες αλλά και οι ευκαιρίες, ω του θαύματος είναι διαθέσιμες! Η δύναμη μεγαλώνει κάθε μέρα, αλλά και η κούραση! Οι άνθρωποι δείχνουν πιο σκληροί αλλά και πιο ξεκάθαροι.

Σε αυτό τον κόσμο, ανακαλύπτεις νέες δεξιότητες που δεν είχες φανταστεί ότι έχεις και τα προβλήματα ή λύνονται ή δεν λύνονται. Και εσύ όπως και να χει, συνεχίζεις, αλλά δεν γκρινιάζεις!

Και τώρα θα μου πεις, ότι δεν ανακάλυψα και την Αμερική! Κι εγώ θα συμφωνήσω! Δεν ανακάλυψα την Αμερική, ανακάλυψα όμως εμένα.

Και αυτό είναι πιο δύσκολο!

Αντιγόνη Παφίλη