Χιλιόμετρα... | Της Μαριάννας Φωτοπούλου

Περνάνε, τρέχουν τα λεπτά,

αφήνουν πίσω τους χιλιόμετρα..

Ρέει ο χρόνος,

σ ένα βλεφάρισμα ματιών χωράνε όλα αυτά..

Ο ήλιος έχει πάρει τούτη την ώρα το χρώμα από κεχριμπάρι

που τόσο μου αρέσει

και μαζί του ομορφαίνει όλο το τοπίο.

Κι εγώ κάποτε μικρή,

κάποτε μεγάλη.

Πότε χαμογελαστή,

πότε λυπημένη.

Πότε με μάτια υγρά από χαρά, πότε από θλίψη.

Η διαδρομή δεν σταματά

πίσω μπορείς να κοιτάξεις μόνο για να αναπολήσεις.

Η πορεία μπορεί να αλλάξει πότε όμως να γυρίσει.

Θα δεις πολλά φεγγάρια,

μα το καθένα θα ναι διαφορετικό κάτω από τον ίδιο ουρανό.

Φρόντισε να συμπορευθείς με ανθρώπους φωτεινούς,

για να μην είναι ο δρόμος μουντός και θολός.

Άνοιξε τα χέρια σου τώρα που μπορείς και σκίσε τον άνεμο..

Άσε τον αέρα να γδάρει το πρόσωπο σου.

Λύσε τα μαλλιά σου να μοιάζουν με ανεμοστρόβιλο.

 Άφησε τον να τυλίξει το σώμα σου χαρίζοντας του νέα πνοή.

Αφέσου στην μουσική που κάνει,

στο θρόισμα των φύλλων.

Χωρίς να σε νοιάζει που θα φτάσεις..

Απολαμβάνοντας την διαδρομή..

 

Η Μαριάννα Φωτοπούλου, σπουδάζει στο Τμήμα Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το γράψιμο είναι το πάθος της "μέσα απο αυτό εκφράζομαι. Αν δεν έγραφα, δεν θα είχα τίποτα να πω".