Υποψία εκκίνησης. | Της Βένιας Κωστοπούλου

Και πέφτει η νύχτα.. Έχεις ήδη κουραστεί. Αγκαλιάζεις στοργικά το βάρος σου και το ξαπλώνεις σε στρώμα μαλακό. Το σκεπάζεις με σεντόνια που μοσχοβολάνε ασφάλεια. Φιλάς τη συνείδηση στο μέτωπο, της κλείνεις τα μάτια και τη νανουρίζεις σκορπώντας λίγη πούδρα θαλπωρής. Πατάς στις μύτες μην τυχόν και ξυπνήσουν οι φόβοι σου. Κλείνεις σιγά-σιγά την πορτα πίσω σου, αφήνοντας πάντα μια μικρή χαραμάδα ανοιχτή για να χουν αφορμή φυγής οι σκέψεις..Ακουμπάς απαλά τον ήλιο που δύει στο μαξιλάρι σου. Καλωσορίζοντας με πλατύ χαμόγελο την αυγή που φωτίζει το όνειρό σου.

 

Ανοίγεις νωχελικά εκείνο το σκονισμένο, πολύχρωμο κουτάκι στο δεξί συρταράκι του μυαλού σου. Χώνεσαι γρήγορα μέσα να μη σε δεί κανείς και βουτάς στο κενό περιμένοντας καπου να φτάσεις...

....Και φτάνεις. Και το βλέπεις να σε περιμένει εκεί. Κόκκινο βαθύ. Γυαλιστερό. Εντυπωσιακό και γρήγορο. Φιλόξενο και ασφαλές. Έτοιμο να ταξιδέψει παντού το ακριβό σου αμάξι.

Μα εσύ το κρατάς χρόνια κλεισμένο. Κάθε βράδυ το γυαλίζεις. Του βάζεις βενζίνη. Στο τέλος μπαίνεις μέσα. Ανοίγεις τη μηχανή. Βάζεις τα χέρια στο τιμόνι. Και ξεκινάς ταξίδια φανταστικά..

Περνάς από λεωφόρους ατελείωτες. Κι όταν βαρεθείς την ευθεία ριψοκινδυνεύεις στις στροφές του πιο ψηλού βουνού. Διασχίζεις ερήμους. Κι όταν διψάσει η όραση καταφεύγεις σε δάση με δέντρα πανύψηλα και φιλοξενείσαι μαζί με τον ήλιο στη σκιά τους.

 

Και γνωρίζεις. Και γνωρίζεσαι.

Γελάς. Θυμάσαι. Απογοητεύεσαι. Αμφισβητείς. Ελπίζεις. Ξεχνάς.

Παραπατάς.Σηκώνεσαι.Παραπατάς.Πεφτεις. Ξανασηκώνεσαι..

Διεκδικείς. Χανεις. Προσπαθείς. Κερδίζεις.Ξεγελιέσαι. Μετανιώνεις.

Παραπατάς.Σηκώνεσαι.Παραπατάς.Πεφτεις. Ξανασηκώνεσαι..

Μα χρόνια τώρα η ίδα ιστορία. Με σταματημένα αυτοκίνητα. Που κάνουν τα ίδια ταξίδια. Μεσα σε ασφαλή όνειρα υψηλού κυβισμού.

Με επιτάχυνση θάρρους στην αφετηρία το «παρέμεινα» φωνάζει «φεύγω» την ώρα που το «επέστρεψα» χλευάζει το «δεν έφυγα ποτέ»..

 

 

H Βένια Κωστοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα στις 20 Απριλίου του 1983. Αποφοίτησε απ' το τμήμα Φιλοσοφίας Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου το 2005.  Από το 2007 ζει στα Χανιά. Μέχρι σήμερα έχει αναμειχθεί αρκετά με τον εκπαιδευτικό κλάδο ως καθηγήτρια αγγλικών κι ελληνικών, ενώ απ' το 2008 εως το 2009 ασχολήθηκε με τη διδασκαλία μαθημάτων ψυχολογίας σε ιδιωτικό ΙΕΚ της περιοχής. Τα τελευταία δυο  χρόνια ασχολείται ερασιτεχνικά με το θέατρο."